The battle betwee the vampires and Werewolfs

"Wat is er met je verrot beest, geheugen verloren met je domme kop!!?" Zei ze spottend maar met een kwade uitstraling

sprong opeens naar beneden, lande naast vlad en de wolf

laat mij zijn geheugen eens bekijken

New Roleplayer Aantal berichten : 30 Registration date : 02-11-07

Norres schudde langzaam zijn hoofd.
Er klopte iets niet... 200 jaar terug... Daar wist hij nauwelijks wat vanaf, want hij pas honderd jaar oud.
Norres voelde opeens de aanwezigheid van nog een andere vampier. Norres schudde zijn hoofd terwijl zijn nagels iets groeiden.
Hij hield er niet van als hij iets niet goed wist.
"Dit is vreemd... Heel vreemd..."

"Ik heb die moeder van jou niet vermoord!... mijn geheugen werkt prima maar jij haald mij door de war met iemand anders!..." Zijn ogen gloeide rood op en zijn haren gingen recht overeind staan..

"Dat heb je wel, jij was het. Mijn ogen liegen nooit tegen mij!" Haar hoektanden kwamen tevoorschijn en ze gromde

"Luister wicht!.. ik heb het niet gedaan en mijn woorden liegen nooit!" Gromde hij.. en heel zijn lichaams postuur veranderde en trapte haar weg met zijn poten en naam een bedreigende maar beschermde houding aan

Op dat moment deed ze met behulp van haar ring een schild om der heen waardoor hij werd terug gekaatst

[Aangezien jullie soort geen voedsel is.. zal mijn clan niemand aanvallen voor wij worden aangevallen.. je viel een soort genoot lastig en dat zal je berouwe!]

"Je moet uitkijken met wat je zegt!!!!"

was het nu zat

zijn ogen keerde zwart

miras kuran

hij las al snel ge geheugen van de wolf in questie, en was al snel klaar

luister, de wolf in questie was niet de genne die met de aanval 200 jaar geleden te maken heeft gehad, maar iets klopt echter hier niet

zelf kon hij neit als getuigen van toen werken gezien hij toen nog een zwerfende was, maar 50 jaar later sloot hij zich pas bij deze clan aan

[Luister wie je ook ben... Ik ben wel betrokken met de oorlog van 200 jaar geleden, ik ben alleen niet de gene die de oorlog is begonnen... ik ben 557 en ik ben wijs genoeg wat wel en niet kan.. Ik ben een clan leider en ik bepaal de regels van clan] Gromde hij de vampieren toe

krabbelde overeind nadat hij door de transformatie van Corus tegen een boom geslingerd werd
"Dan mag jij me wel eens vertellen wie de oorlog dan wel begonnen is." Het kon hem niet veel schelen, hij had een gruwelijke hekel aan alle weerwolven, maar hij was nu toch wel nieuwsgierig

[De clan van oudere tweeling broer.. ] Een wolf kwam aangerent..
[Corus!!... Vlirus clan valt onze clan aan...] hij keek Corus aan...
[Vuile!..] keek naar de andere vampieren.. En rende toen weg..

Ze zuchte en wist niet meer wat ze moest doen

Keek Corus stomverbaasd na niet wetend of hij hem moest geloven
"Ik heb schoon genoeg van deze plek. Kom Nyssa we gaan de stad in, ik verlang er naar om mijn tanden in een lekkere jonge vrouw zetten." Likte met zijn tong langs zijn lippen en vloog weg.

Na een tijd was de vampiren clan verjaagt
maar het vroeg veel slachtoffers..
En toen volle maan verdween nam hij zijn menselijk vorm weer aan

ging met haar broer mee

ging mee.

de wolfs verleden wat hij las, toonde dat hij de waarheid srpak over een tweeling broer, maar iets klopte niet, alsof er met zijn geheugen was geknoeit

Hij had zelf een paar verwondingen op gelopen..
En die werd verzorgd door de dokter van de clan..

Landde in een steegje naast een nachtclub, liep de hoek om en naar binnen.

Keek met een verrukte blik om zich heen. "Dit lijkt wel lui lekkerland."grapte hij naar Drasuul.

Nyssa landde op het dak van de nachtclub en bij de gedachten om in een lekkere jonge vent haar tanden te zetten had ze een enorme grijns en ze sprong van het dak af en nam haar mensengedaante aan, alleen was ze wel nog wit

Als zijn wonden eenmaal verbonden waren stond hij op..

Ze liep zonder pardon een nachtclub in en kwam na een paar minuten er alweer uit met een jonge man die ze naar een donker steegje lokte

Hij keek over de schouder van de vrouw die hij in zijn armen hield en zag Nyssa de steeg inlopen. Heey zus jij ook hier? zei hij met een grijns op zijn gezicht.

Hij liep richting de stad...
even wilde hij er tussen uit..
Wat moesten al die vampieren van hem..
Hij had hun moeder echt niet gedood..