Naruto Shippuuden [Own Story]

"Itachi.. Het is allemaal zijn schuld..
Ik haat hem en ik walg van hem..
Hij roeide de Uchiha's bijna uit"

Begon weer erg op haar vader te lijken

Ze zweeg.. Ze zou toch alleen gaan..
Hoe dan ook, alleen zij draagt het teken van Orochimaru..
Net zoals haar vader..

Kiba was bang dat zij in haar vaders voetsporen zou treden..
En keek naar de Raikáge..

de raikage had zijn ogen dicht en opende ze weer toen hij kiba's ogen naar hem toe voelde

ik vrees dat orochimaru's teken zijn vruchten begind af te werpen, mijn spionage wolk laat me merken dat ze steeds meer als der vader begint te gedragen





keek der strak aan, nogsteeds met de bakudan aan

"Ik was daar al bang voor..
Hoe ga ik Naruto dit uit leggen.."

"Nog iets anders te melden?" zei ze wat bot

ik wachte echt op antwoord, maar aan je houding te zien zal ik dat niet echt krijgen, je weet wel wat je me niet zo snel kwijt raakt, al heb ik het voledige respect voor je beslissing, vrees ik dat het gewoon te zwaar word, zelfs al ben je een jounin

haalde de kist tervoren en haalde de jack en headband er uit die hij via de bakudan zach (herinerde me net dat als kiba je mentor is je geen sanin kan worden, dat is enkel voor opgeleide van de hokage/ raikage....., en nageslacht weg gelecht:S)

Ze gaf er nogsteeds geen antwoord op..

(Hij was haar mentor.. daarom geeft Kiba ook om haar omdat hij haar mentor was)

(jah had ik al door, drm moest ik helaas terug komen met je sanin schap, al is jounin en sanin even goed, kans is gewoon groter voor een sanin om kage te worden)

begreep de hint

summonde een nog kleiner en niet bewegend draakje en gaf die aan der

dit kan je zien als een soort van walki talki, enkel ik kan het horen, mocht je iets nodig hebben, roep je via dit en hou het bij je ik vind je dan van zelf wel, voor de rest....

bij deze weste hij haar in fiete het beste toe in der gevecht

liep lcihgetlijk terleirgesteld dat hij der niet kon helpen terug

Verliept het dorp en wist precies waar ze heen moest..
Ze gaf Itachi de schuld van dit alles..
Rende door keen naar het draakje in haar handen..
Grijnsde licht.. Draaide de nek ervan om en het draakje poefte weg...
Niet lang daarna verscheen Orochimaru..
En hij grijnsde te vreden..

"Je bent precies je vader.. Saturan.. Precies..
Ik ben erg tervrede over je.."

voor hij weer werkelijk in het dorp was voelde hij opeens zijn chakra raar doen

hij zakte in en de goude cakra kwam weer tervoren in kleine hoeveelheden

intussen werd zijn zintuigen verscherpt en hoorde hij zelfs mensen die een dorp verder lagen dan konoha
de wind draaide en opeens was zijn gehoor naar saturan gericht en hij hoorde nog iemand

de chakra begon steeds sterker te worden, maar bij bleef het proberen te onderdrukken, hij voelde wel wat de reden was, het draakje is gedood en als een draken demon voelt hij dat heel sterk, en de demon is behoorlijk woedent er over

terwijl hij het bleef proberen onderdrukken wat heel moeilijk gaat probeerde hij het gesprek af te luisteren

opeens werd de demon's chakra te veel en werd hij weer net zo erg als laaste keer omhuld er door

de demon was nogsteeds woedent over het iet dat er een draak is gedood en rende als een kogel zo snel de richting in waar het draakje was gedood

was nog steeds onderweg, was er al bijna (nou jah...., voor de snelheid van de dmeon dan was werkelijk nog en groot stuk, teminste niet hoorbaar voor andere nin's)

Orochimaru kreeg wel door dat hun gevolgt werden..
Stopte en draaide zich naar Saturan..
"Kijken of je de weg ook zonder me kan vinden.."
En hij verdween

Saturan rende door